نواجش

تی بوردن بوردن و می هارش هارش               تی دوری جه من از دل زمبه نالش

ته شونی و شونه می دل جه قرار                تی غم جه من وارِمبه مثل وارش

عَشون من تا سوایی بیمه بیدار                    تی نوم ره وَردِمه مِن با نواجش

کِجه شونی برار ته می پَلی جه                   می حال و روز و رنگ و رو ره هارش

بی ته جان برار دیِّن ندارنه                           فلک با من ندارنه مَیل سازش

مره باور نَوونه این جدایی                            بی ته برار می یرنه این بلاکِش

چتی تی دل اینه مره نَوِری                         وقتی که اینطِری من کامبه خواهش

ته شونی و بی ته من بومبه بی کَس            ندارمه بی ته من دیگه دِلِ خِش

برار نَشو برو اسب جه ته بنِه                       مره یاد دَکِتِه مار سفارش

می جان مار مِره باته که اینجه                     تی گِردِن و گَلی رِه مِن هادِم خِش

مرِه باته ترِه بارِم که دَپوش                          تِه این پاره جمه ره در کِشاکِش

که تا دشمن به وقت قتل و                        غارت نَده تی لخت تن ره وه نمایش

چتی بیّه که اینتی بیّه برار                          که در کوفه بهیمی بی کَس و خِش

چتی بَیّه اِما بَیمی غریبه                            به دِشمِن دارنه چه کوفه گرایش

چتی بَیّه که کوفه نارو بَزّو                           اِسا وِرگِ واری کاندِه وه رِنِش

هزاران نامه دَعوِت هِدا وِه                          ولی کاندِه چه از دِشمِن ستایِش

اِما رِه خارِجی خوندنه کوفه                          اَمِ زَخمی جیگِر رِه زَندِه آتِش

ته "صادق" از زِوونِ حالِ زَینب                       هاکِردی اَموِسِه بلبلِ خونِش

صادق رنجبر